De paasmaaltijd

Hallo, ik ben Jacobus. Als journalist werd aan mij wel vaker gevraagd om te komen voor een gekke situatie, maar afgelopen donderdag avond was wel heel erg apart.

Rond 19.00 werd ik gebeld door Daniel, de beheerder van het pand waar je zalen kunt huren in het centrum van Jeruzalem, hij was ’s middags naar de markt geweest om even wat te halen, maar onderweg kwam hij een paar mannen tegen die met hem meeliepen naar zijn huis. Dat was naast het huis waar je zalen kon huren. Ze vroegen aan hem waar de eetzaal was waar Jezus zou eten met zijn discipelen en hij heeft hen de grote bovenzaal toegewezen die al volledig was ingericht, maar hij vond het toch een beetje gek en belde daarom mij op om even te komen kijken, want misschien zou er wel iets bijzonders gebeuren. Rond 19.30 ging ik op weg naar het pand waar Jezus zou gaan eten, omdat ik vernomen had van Daniel dat Jezus daar om 20:00 zou gaan eten. Toen ik aankwam zag ik dat er al veertien paar sandalen bij de deur stonden, ze waren dus al binnen. Ik trok mijn sandalen uit en liep op mijn tenen de trap op naar de bovenzaal, toen ik midden op de trap was hoorde ik opeens stemmen, ik liep muisstil verder en op de laatste tree bleef ik stil staan tegen de muur aan. Ik hoorde stemmen en ik herkende de harde stem van Petrus en de zachte stem  van Johannes ik keek voorzichtig om de hoek en zag tot mijn verbazing dat in de gang geen slaaf stond die de voeten van de gasten kon wassen. En nu begon ik het te begrijpen, ze maakten ruzie over wie de voeten zou gaan wassen. Ik probeerde geconcentreerd te luisteren naar de discussiërende stemmen, opeens hoorde ik een stilte en ik keek om de hoek. Daar zag ik Jezus geknield zitten, hij had een linnen doek om zijn middel en goot water in een kom, zo begon hij de voeten van zijn discipelen te wassen en af te drogen met de linnen doek die hij om zijn middel had. Dit vond ik erg raar, je gaat toch niet als meester en koning de voeten wassen van je leerlingen! En als leerling laat je dit toch ook niet toe! Maar iedereen liet het gebeuren totdat Jezus bij Petrus kwam, toen hoorde er iets opmerkelijks.

‘Maar Heere, u zult mijn voeten nooit gaan wassen’

‘Jawel Petrus, als ik jouw voeten niet was zal je geen deel uitmaken van mijn gemeente’

‘Van wie gelooft is alleen nodig dat zijn voeten worden gewassen want hij is al helemaal rein, en u bent rein maar niet u allen’

Vervolgens hoorde ik voetstappen en een deur die dichtsloeg. Ik ging snel een paar treden naar beneden tegen de muur staan. Stel je voor dat ik betrapt werd!! Maar na een kwartier had ik toch de moed verzamelt om tegen de deur te gaan staan om te luisteren wat er allemaal gebeurde. Dit zou zomaar morgen het nieuws op de voorpagina van mijn krant kunnen zijn. Ik liep zo zacht mogelijk naar de deur toe en keek door het raampje dat in de deur zat, Jezus en zijn discipelen lagen aan tafel. Ik drukte mijn oor tegen de deur en hoorde Jezus praten tegen zijn discipelen: Ik zeg jullie dat een van jullie, mijn discipelen mij zal verraden. En toen schrok ik en de discipelen volgens mij ook, want je hoorde overal verbaasde kreten. Wie zou nou ooit hun Jezus, hun meester verraden na alles wat ze samen hadden meegemaakt en wat hij voor hun had gedaan! Maar Jezus ging verder en zei: Degene die ik nu het brood zal geven en die het op zal eten zal mij verraden. En op dat moment nam Judas Iskariot het brood van Jezus aan en at het, alle discipelen keken verschrikt naar hem. Judas trok zijn kap diep over zijn hoofd, zodat niemand zijn gezicht meer kon zien, sprong op en rende richting de deur. Oops, wat moest ik nu doen, als hij me zou zien, zou ik voor alle discipelen en Jezus voor gek staan dus net als Judas sprong ik op en rende ik zo hard als ik kon naar beneden de trap af, schoot in mijn schoenen en rende naar de redactie van mijn krant, iets verder in de straat, om ze dit te bijzondere nieuws te vertellen.

Jesse